Słowo Ex Libris (ex-libris, łac. „z książek” lub „z biblioteki”) określany również czasem jako ekslibris oznacza etykietę identyfikacyjną właściciela książki. Taka drukowana lub ręcznie wykonana karteczka z projektem graficznym była najczęściej umieszczana na wewnętrznej stronie okładki książek zwanej wklejką, na stronie przedtytułowej lub tytułowej.

W europie historia ekslibrisu zaczyna się w czasach średniowiecznych, wtedy tworzyły się pierwsze biblioteki a stemple ex-libris pełniły wówczas rolę identyfikacyjną. Pierwsze odbitki z ekslibrisami były zazwyczaj krótkimi notatkami wskazującymi właściciela księgi. Geneza ozdobnych ekslibrisów sięga XV wieku. Były one wykonywane w formie ręcznie malowanych ozdobnych drzeworytów.

Na pierwszych drukowanych ekslibrisach pojawiały się najczęściej znaki herbowe.
Przyjmuje się że, termin Ex Libris ma dwa znaczenia. Pierwsze z nich odnosi się do samej rzeczy – etykiety, kartki, ozdobnej pieczątki, wzoru z imieniem i nazwiskiem posiadacza księgozbioru. W tym przypadku używa się spolszczonej wersji słowa – „ekslibris”. Drugie znaczenie dotyczy już samego napisu ujętego w projekcie – wtedy używamy słowa pisanego rozłącznie – „ex libris”.